BLOG
Shirley-Ann
Een persoonlijk element
over het leven
De verteller en de lezer
BLOG
SHIRLEY-ANN
Een persoonlijk element
over het leven
De verteller en de lezer
Service…
Service en vooral ook het gebrek aan service
Voor een bedrijf is service verlenen van belang. Toch loop ik steeds vaker aan tegen het gebrek aan service bij -veelal- grote bedrijven.
Het onderwerp van mijn irritatie is Post.nl.
Een groot bedrijf en hun diensten bestaan uit het leveren van service. Alleen dat lukt niet zo goed bij Post.nl.
Watskeburt
Op 16 mei zou er een pakje bezorgd worden, het past door de brievenbus meld de post.nl-app. Ook meldt die app dat het bezorgmoment niet gehaald is, en ik mijn track en trace overzicht in de gaten moet houden. Dat doe ik braaf, nu al haast een maand!
Op 22 mei zou er een aangetekende brief worden bezorgd. Ook hiervan is onduidelijk waar deze nu is. Post.nl weet het in elk geval niet….
9 Juni zou er weer een pakje worden bezorg, om 04.15 uur wist de post.nl-app te melden dat door grote drukte het wat langer duurt, het zou op 10 juni worden bezorgd.
Je raad het al, 10 juni om 03.30 uur wist de app al dat de bezorger mijn pakje ook die dag niet zou bezorgen. Het is nu 13 juni en ook van dit pakje weet men niet waar het is.
Een ogenblik geduld
En nu hang ik inmiddels 1 uur en 16 minuten in de wacht “of ik nog een ogenblik geduld heb, ik word zo spoedig mogelijk geholpen……”
Ik heb gewoon maar een hele simpele vraag: WAAR ZIJN MIJN PAKJES EN AANGETEKENDE BRIEF?
Onderzoek
Na 1 uur en 16 minuten kreeg ik eindelijk een medewerkster (heel vriendelijk meisje, die er natuurlijk niets aan kan doen) aan de lijn. Maar ook zij heeft geen idee waar mijn pakjes zijn. Wel wist ze te vermelden dat de aangetekende brief op een afhaalpunt was, maar na 14 dagen gaat een aangetekende brief retour afzender. En dus is de brief serieus spoorloos.
Ze gaan nu een onderzoek starten naar mijn laatste pakje. Ik heb weinig (lees geen) hoop, daar ik weet dat er met grote regelmaat pakjes met bezorgers mee naar huis gaan, als je snapt wat ik bedoel 😉 Dit weet ik overigens van enkele ex-bezorgers van Post.nl.
Verzekeren
De waarde van het pakje ben ik sowieso kwijt, eventueel krijg ik de verzendkosten terug…. Mooie service van Post.nl, toch?
Ik had het pakje verzekerd moetenlaten verzenden voor dit soort gevallen…. Ik vind daar wat van: je betaald voor een service/dienst en moet daar gewoon vanuit kunnen gaan dat dat ook goed gebeurd!
Maar nee, daar mag je dus eigenlijk niet van uit gaan. Je moet exra betalen voor het geval dat er bij hun iets mis gaat. In mijn beleving moet Post.nl zich daar tegen verzekeren.
Eindstand
Ik ben mijn pakjes kwijt, de waarde van de pakjes wordt niet vergoed, de verzendkosten blijkbaar ook niet en ik ben een hoop tijd kwijt met nutteloos wachten op de klantenservice.
Mijn conclusie: Post.nl is een waardeloos bedrijf, ombetrouwbaar en vooral arrogant zoals ze met hun klanten omgaan.
Als designer wil je de wereld een beetje mooier maken.
Oude liefde
Oude liefde roest niet, hoewel ik best van een beetje van roest houd. Of van afbladderende verf. Sterker nog, ik ben dól op doorleefde spullen en meubels. Meubels en accessoires met een verhaal. Meubels met het design van toen en een sobere uitstraling, mooi door hun eenvoud.
Net als met mijn ontwerpen, wil ik graag dat mijn inrichting klopt, vorm en stijl moeten op elkaar aansluiten. Ik heb niet voor niets een opleiding etaleren gedaan, stylen vind ik heerlijk.
Waar ik met mijn werk kies voor design en vormgeving van nu, moet het in mijn interier soms oud en gebruikt zijn, doorleefd. Waar in een grafisch ontwerp het product de kleur ‘bepaalt’, is het in huis de kleur wit dat de boventoon voert, hier en daar een kleur accent maar altijd subtiel.
Als kind al hield ik van oude spullen en dat is niet veranderd. Daarom ook dat ik een oude liefde oppak en weer brocante ga inkopen en verkopen. Brocante Exclusive zoekt voor u meubels met geschiedenis die écht een verhaal vertellen.
Citytrips
Designer bags
“Ik heb niet te veel tassen, ik heb te weinig kastruimte” is iets wat veel vrouwen zullen herkennen. Een Walk In Closet met genoeg ruimte voor je kleding, schoenen en tassen: de ultieme droom.
Ik ben dól op mooie tassen en natuurlijk op de bijbehorende ‘small leather goods’, zoals bij elke tas een bijpassende wallet. Het gaat mij bij een goede tas om de vormgeving/design, de uitstraling, het materiaal en vooral het gevoel dat een tas je kan geven. Een goede designer tas complementeert je outfit.
Grote tote bags vind ik fijn maar steeds vaker draag ik ook een kleiner tasje of een clutch. De kleuren zwart, cognac of poeder roze zijn veruit populair en toch doet een tas in een uitgesproken kleur het ook heel goed. Maar ook hier weer draait voor mij alles om vormgeving, kleur en uitstraling: een goed geheel.
Hoewel ik heel zuinig ben op mijn tassen houd ik van tas die ‘leeft’, waardoor ik van een pre loved exemplaar ook heel blij word. Maar ik heb dan ook een echte tassentic .
Heel stiekem zou ik best eens zo een waanzinnige tas willen ontwerpen…
Als designer wil je de wereld een beetje mooier maken.
Doe Maar
Ik kijk naar ‘Dit Is Alles’, een special over Doe Maar. Als een van de eerste fans (nog van voor Henny Vrienten) bekijk ik deze special natuurlijk met veel plezier.
De kleuren roze en groen voerde de boventoon bij Doe Maar. Het was dan ook niet echt toevallig dat mijn tiener slaapkamet he-le-maal roze was. Roze is nog steeds mijn lievelingskleur en ik vind het altijd lekker om een ontwerp te maken waar roze in past.
Ik verslond alle pop tijdschriften waar ‘mijn’ band in stond. Het was toen voor het eerst dat ik bedacht dat het wel heel ‘gaaf’ zou zijn om tijdschriften te maken. Later, na mijn studie aan de Kunstacademie, ben ik per toeval tijdschriften vormgever geworden. Doe Maar was niet meer toen ik designer werd, dus nooit heb ik iets over hun kunnen vormgeven of ontwerpen. Jammer. Dan maar een blog op mijn website wijden aan dé beste band die Nederland ooit had.
Eind november ga ik nog één keer, samen met mijn vader, naar Doe Maar. En weer denk ik: wat zou het ‘gaaf’ zijn om bijvoorbeeld de posters voor dit concert te maken. Wie weet, ooit.
Er verandert Nix
Note: Dit Blog is van 9 juli 2018, helaas is er toch veel veranderd want 25 april 2022 overleed Henny Vrienten.
Als designer wil je de wereld een beetje mooier maken.
Strand
Een zomerdag aan het strand. Het ultieme zomergevoel. De zon op haar best en de wind sterk, een geweldige combinatie om te blokarten. En daar kwamen we voor. Mijn zoon en een vriend kwamen voorbij geracet, haalde stunts uit en genoten. Wij toeschouwers genoten ook. Een echte aanrader voor spel en vermaak op het strand: blokarten bij Hightide.
Het lijkt me duidelijk dat ik iets met de zee heb, ze is ook overal op mijn website terug te vinden. De zee inspireert me, altijd. De kleuren, het geluid, de geur, met alle zintuigen neem je de zee waar. De zee rolt af en aan en zit vol moois. Met je voeten in het zand de golven er overheen voelen spoelen. En dan de mooiste ontwerpen, designs bedenken, gewoon omdat ze komen aanrollen. Advertenties, logo’s, websites, je zou ze eigenlijk allemaal op het stand moeten maken. De zee overspoelt je er mee.
Hoe fijn is het dan dat je na een dagje strand zee en duinen weer thuis bent en dan een zalige mailing voor Tilly’s mag maken met als beeld: voeten in het zand…
Als designer wil je de wereld een beetje mooier maken.
Paarden
Naast mijn liefde voor vormgeving en design heb ik nog een liefde: paarden. En vooral van mijn eigen paarden houd ik heel veel. Ik heb er twee, een prachtige KWPN vos, 1,74 mtr van 28 jaar en een geweldige bruine Welsh pony, 1,20 mtr van 21 jaar. De momenten dat ik op mijn paard rijd zijn de enige keren dat ik echt totaal niet aan mijn werk denk; geen design, geen kleuren, geen vormen, geen ontwerpen, geen websites, niets, alleen mijn paard en ik, samen.
En toch zijn mijn werk en mijn paarden niet geheel gescheiden. Ook met mijn paarden moeten de kleuren kloppen, ik zadel ze natuurlijk niet op met een allegaartje aan kleuren. Het moet allemaal kloppen, altijd.
Na het rijden gaan ze lekker de wei op en regelmatig pak ik dan mijn MacBook om te werken. Ik neem mijn werk dus mee naar de paarden, niets werk en prive gescheiden houden. Hoe mooi kan het leven zijn.
Het is ook niet voor niets dat ik al diverse logo’s heb mogen maken voor paardenbedrijven, of paard-gerelateerde opdrachten kreeg, zoals de website van een rijvereniging maken. En dat zijn altijd leuke opdrachten.
Als designer wil je de wereld een beetje mooier maken.
Foto’s, heel veel foto’s
Ik houd van foto’s; foto’s kijken, foto’s maken, foto’s bewerken en foto’s inlijsten. Hoe leuk is het dan om in navolging van het logo ook de website te mogen maken van een fotograaf. Zeker als dat dan ook de fotograaf is die onze trouwfoto’s heeft gemaakt. Helemaal leuk wordt het als ik dan ook enkele van die foto’s mag plaatsen in het porfolio op de site.
TrijntjeWinkelFoto maakt echt prachtige foto’s die zeker het bekijken waard zijn. Een kijkje nemen op haar website is dan ook zeker de moeite waard.
Als designer wil je de wereld een beetje mooier maken.
Zomer
Van af mijn werkplek kan ik zo de tuin in kijken. En hoe dichter de zomer nadert hoe mooier mijn uitzicht. Waar het eerst begon met knoppen aan bomen en struiken zijn we nu bij de bloemen die zich langzaam openvouwen. Voor wie het wil zien worden er de mooiste kleuren getoond.
Van elke plant in mijn tuin die de winter weer heeft overleefd word ik, zoals elk jaar, blij.
Ik merk ook dat in mijn ontwerpen de kleuren lichter en frisser zijn, eigenlijk zijn het dus seizoensproducten.
Als designer wil je de wereld een beetje mooier maken.